De terugbetaling van logopedie

Mijnheer de minister, voor bepaalde specifieke problemen zoals taalontwikkelingsstoornissen en dysfasie worden logopediesessies op voorschrift alleen terugbetaald als de patiënt een IQ van 86 of hoger heeft. De bedoeling hiervan is om overconsumptie in de gezondheidszorg te vermijden. Als het IQ lager dan 86 ligt, wordt er uitgegaan van de veronderstelling dat kinderen met een mentale handicap naar school gaan in een gespecialiseerde instelling waar al logopediesessies worden aangeboden. Mijnheer de minister, hoe kijkt u hier zelf naar? Kan men de terugbetaling niet beter afstemmen op het feit of het kind daadwerkelijk naar een gespecialiseerde school gaat in de plaats van op het IQ? Is het wenselijk en mogelijk om vanuit het RIZIV een meer betaalbare en goedkopere IQ-test aan te bieden, in plaats van ouders meer dan honderd euro te laten betalen om hun recht op terugbetaling te laten onderzoeken?

Minister Frank Vandenbroucke: Mevrouw Claes, het is juist dat kinderen met een IQ lager dan 86 geen terugbetalingsakkoord kunnen krijgen voor een monodisciplinaire logopediebehandeling voor taalontwikkelingsstoornissen of dysfasie. Andere logopedische stoornissen binnen de nomenclatuur hebben die IQ-score niet als criterium. Voor de betrokken kinderen met een IQ lager dan 86 is een multidisciplinaire behandeling, zoals binnen de centra voor ambulante revalidatie, echt aangewezen. Indien een kind buitengewoon onderwijs volgt, is een cumulatie met een tegemoetkoming voor logopedie vanuit de verplichte ziekteverzekering ook niet mogelijk. Het afstemmen van de terugbetaling op het feit dat een kind naar een gespecialiseerde school gaat, valt dus niet onder mijn bevoegdheid, maar maakt deel uit van de bevoegdheden van de gefedereerde entiteiten. Inzake een potentiële cumulatie van multidisciplinaire en monodisciplinaire logopedie stelt de wet van 8 mei 2019 over de tenlasteneming van de logopedische verstrekkingen dat de Koning de cumulregels bepaalt voor monodisciplinaire logopedie en multidisciplinaire revalidatie voor kinderen met een intelligentiestoornis, gedefinieerd als een performantieel of non-verbaal IQ of OQ, zijnde een ontwikkelingscoëfficient, van minder dan 86. Een grondige analyse lijkt mij aangewezen vooraleer wij een nieuw koninklijk besluit opstellen. Het RIZIV had bij het KCE een studievoorstel voor het jaarprogramma 2024 ingediend rond dit thema, onder meer om de mogelijkheid te onderzoeken om monodisciplinaire logopedie via de verplichte ziekteverzekering te combineren met een multidisciplinaire behandeling, bijvoorbeeld in de centra voor ambulante revalidatie, die onder de bevoegdheid van de gefedereerde entiteiten vallen. Helaas werd het voorstel in het jaarprogramma 2024 van het KCE niet hernomen. Mevrouw Claes, ik zit dus zelf met enige onduidelijkheid over de termijn waarbinnen de studie, die volgens mij nodig is, zou kunnen worden uitgevoerd. Momenteel is er vanuit de verplichte ziekteverzekering geen terugbetaling voorzien voor een IQ-test. Een terugbetaling is op korte termijn ook niet aan de orde. Eerst moet goed worden nagegaan welke zorgverlener in welke situatie het best is geplaatst om een dergelijke IQtest af te nemen alsook wat de aangewezen terugbetalingsmodaliteiten zijn, dat alles binnen een passend organisatorisch, budgettair en juridisch kader.

Mieke Claes (N-VA): Mijnheer de minister, bedankt voor uw antwoord. Ik ben blij te horen dat ook u aangeeft dat een grondige analyse daarvan aangewezen lijkt. Natuurlijk begrijp ik dat de terugbetaling van dezelfde logopediesessies boven op de sessies aangeboden in een gespecialiseerde instelling dubbelop zou zijn en dus geen efficiente inzet van overheidsmiddelen. Ik snap de bezorgdheid om mogelijke overconsumptie. Het belang van de multidisciplinaire aanpak zullen we zeker niet ontkennen, want die is noodzakelijk. Ik kan mij echter ook voorstellen dat sommige kinderen andere of bijkomende noden hebben, wat maakt dat bepaalde sessies nodig zijn die misschien niet worden aangeboden in een instelling of dat er mogelijk extra sessies nodig zijn. Daarom vraag ik mij oprecht af of de huidige manier de juiste is. Het zou immers de wereld op zijn kop zijn als de kinderen die er het meest nood aan hebben, er het minst een beroep op kunnen doen. Dat zou heel ongelukkig zijn. Van ouders en vanuit het veld vernemen wij dat het principe, door te werken met die grens van een IQ van 86, wel erg ongelukkig overkomt. Daar bestaat verontwaardiging over en dat is heel spijtig. Inzake de kostprijs van een IQ-test komt men verschillende tarieven tegen, 160 euro maar evenzeer het dubbele. Het is bijzonder jammer dat mensen zoveel geld moeten neerleggen puur om dat recht te laten onderzoeken. Daarom hoop ik dat u het probleem ter harte neemt en dat daar snel meer nieuws over komt.